Napsaly to sice polské noviny, napsaly to sice v souvislosti s Běloruskem, ale mohly bývaly to napsat kterékoli noviny a v jakékoli souvislosti, platnost je obecná a věčná:
„Każdy się zgodzi, że celem polityki jest władza, a ta jest podstawą do korzystnego i przynoszącego benefity robienia interesów, oczywiście kosztem innych, ponieważ świat ma ograniczone zasoby. Jeżeli ktoś myśli, że przyjażń istnieje w polityce, to nie tylko jest niebezpiecznym dla samego siebie, ale i dla otoczenia. Poraża to, że neoliberalne i lewicujące mendia (tu nie ma błedu) w taki sposób robią ludziom wodę z mózgu, mówiąc o globalnych wioskach, że kapital nie ma narodowści a niewidzialna ręka rynku spowoduje, że będzie dostatnio i sprawiedliwie. W takie kretynizmy (to termin medyczny) już chyba nikt nie wierzy na Zachodzie ? To papka przeznaczona do tworzenia narracji dla kolonizowanych narodów, żeby ludzie wierzyli w to, że jak będą potulnie pracowali za miskę ryżu lub kaszy, to będzie u nich tak jak na Zachodzie.“
(Obserwator Politiczny, 7.9.2020)
Kolikrát jsme toto slyšeli ? Tisíckrát ? Miliónkrát ? Kdy pochopíme, že řeči o globálním kapitálu (globalna wioska) jsou potravou (papka) pro nás, abychom uvěřili, že pokorná práce za misku rýže či kaše nás přivede do západního ráje ? Než to pochopíme, budeme spadat pod lékařskou definici kreténismu.
Snad tisíckrát či miliónkrát jsme si sobě vynadali za levné obsazení našeho trhu globálním kapitálem v devadesátých letech. Tehdy jsme ignorovali první příznaky kreténismu, kdy nám štítná žláza produkovala málo peněz, abychom si trh obsadili sami. Vedle rýže a kaše jsme teď mohli hodovat nejen na českém mase, ale také na treskách, lososech či tuňácích s vysokým obsahem jódu.